Her Ne zaman Evden çýksam, ayrýlsam Ardýmdan çýkardýn kapýdan Dikkatli dikkatli öylece Telefon direkleri gibi dimdik Kâh sevinçli, kâh üzgün Saða, sola bakmadan Geçmiþten geleceðe Ufku titreten, yürek Hoplatan sevgiyle Bakan gözlerle Yansýyan hüzün Ve Ardýmdan El sallar Cýlýz boyuma hayran olup Yürek yakardýn Gözden kayboluncaya dek Hep öyle bakardýn Yüreðime coþkun bir ýrmak gibi Ak pak akardýn Akardýn Ya Þimdi Nerelerdesin Sevgili annem Bir tanem açýlmayan Perdesin...Nerdesin....
Abdülkadir Güler Beþparmak Dergisi Sayý: 157. Mayýs- Haziran 2010.s.32.
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdülkadir Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.