UMUDUN BİTTİGİ AN
Sensiz geçen her gecenin sabahýnda,
Seni arýyorum kollarýmda...
Belki,,belki,,uyandýðýmda bulurum seni yanýmda,
Ama her kalktýðýmda,HAYAL KIRIKLIÐI oluyor baþucumda..
Bir gün evet bir gün geliceksin,biliyorum
Umutla bekliyorum...
Usulca yanýma iliþeceksin,
Sensizlikten buz kesmiþ olan bedenimi,
BENÝM hasretimle yanan teninle ýsýtacaksýn..
Sýmsýký sarýlcaksýn,
sessiz sessiz aðlýyacaksýn,
Geçmiþe bakýcak,düþüncelere dalýcaksýn,,
Ben ne yaptým diye piþmanlýklarýnla boðulcaksýn..
iþte o an yaþamadýðýmýn farkýna varacaksýn,
yüreðinden kopacak acý bir çýðlýk olucak,
umudumu yitirmiþ olduðumu anlýyacaksýn,,
çünküüü...
BEN SENÝN BANA DÖNECEÐÝN UMUDUYLA YAÞIYORDUM...
NUR..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.