ey sevgili otur býr erguvanýn dibine koy baþýný dizlerime ve beni dinle... bu ilk çaðrým düþ öykülerine
küçük bir kýz çocuðu bir sürü akide þekeri avuçlarýnda ve eteðinde kýr çiçekleri çekingen ürkek seslenýyor usuldan ’ey sevgili’ gerçekten orda mýsýn bilmiyor aslýnda düþ öykülerine çaðýrýyor seni umutla.
sessizce dönüyorsun arkana belki yüreðinde ince bir sýzý yarýnlarýnda kim bilir hangi düþler ve aydýnlatýrken gözlerin bir baþka yüreðin ufuklarýný ’tamam’ diyorsun ’dinlerim seni’
ateþiniz var mý acaba? sigaramý yakacaðým sözleri deðil duyduklarýn.
bozkýrda deðil derelerin kuytuluklarýnda yakýlmýþ bir türkü dinlediðin. ne güneþe okunmuþ kavrulur diye ne rüzgara okunmuþ savrulur diye
dinlemiþsin.’hayýr olmaz ’ demiþsin dökülmüþ avuçlarýndaki akide þekerleri yerlerde solmuþ kýr çiçekleri derin bir sessizlik kalmýþ gidiþinin ardýndan
kutlu bir dua okur gibi türküsünü adamýþ sana.
29/05/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.