EY DOST-2

Ölü gözlerle bana bakma ey dost!
Hasretin en uzaðýnda sen varsýn
En yakýna koymadýn sen beni
Yüreðimde ince bir sýzýdýr bakýþýn


Bir sözünedir geliþim taa uzaklardan
Beklemesen, bekleme sen bekleme beni
Gidiþine yetiþemiyorum, yetiþtirmiyor zaman
Kalýyorum her kalýþta, ufka bakýyor umutsuz


Sen hoyrat bir rüzgâr gibisin ey dost!
Nerden eseceðin, nereden vuracaðýn belli deðil
Beni zamansýz býrakýþýndýr burada
Hissiz bir yaðmur tanesi gibi düþmekteyim


Avuçlarýný açýp açýp býrakýþýnadýr düþüþüm
Artýk sen de tutamazsýn, açma ellerini
Topraða vardýðýnda bedenim
Açarsan ellerini semaya açma


Kapat kapýlarý bugün kapattýðýn gibi
Ölü gözlerime ölü gözlerinle bakma artýk
Bakma bana ey dost!
Artýk bakma.





Ýzmir.26 Mayýs 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: