Bana tavsiye ver anne

Güneþim kayboldu,sancýlarým artý bi kat daha
göçük altýnda kalmýþ anka misali toz duman oldu. dünyam ve kaybettim
uðruna bir çok þeyi göze aldýðým baþýmdan büyük bu kalp savaþýný...

yoruldum,tükendim umutsuzluk içinde dengemi yitirdim
benliðime söz geçirememez oldum
kaydý gitti elimden de gururum anlamsýz oldum
aðlamak en kolay seçeneðim oldu..

ve yine mutsuzum her zaman ki gibi kaybeden
yine ben oldum þaþýrmadým ama yine ben yenildim
mutsuz ve bitiðim þuan

bana tavsiye ver anne napmalýyým?
þuan uçurumun eþiðindeyim
pes edip atlamayýmýyým
köprünün uçundan bana gülümseyen
maviliðe yoksa bir enkaz yýðýnýný daha gömmelimiyim
yüreðimin aþktan mahsur kalmýþ mezarlýðýna..

kendi ellerimde bedenimi..

ölüyorum anne gözlerim bir daha sana bakamayacak
belki duyamayacaksýn sesimi de bundan
sonra ama cüzdanýmda saklý duran resminle
birlikte nefessiz kalacaðým bu son yolculukta da..


SENÝ HER ZAMAN ÇOK SEVDÝM ANNE...
Sosyal Medyada Paylaşın: