“BEYOĞLU”
Bu gün Mecidiyeköy’den Þiþliye bir tur attým
Osmanbey den geçip taksime ulaþtým
Taksim’e düþtü yolum bu gün
Beyoðlu istiklal ceddesinde yürüyorum
Her milletten deðiþik insanlar görüyorum
Bir çoðu deðiþik hep yabancý insanlar
Herkeste farklý sözler deðiþik lisanlar
Kimi entel küpeli kimide imaj yapmýþ saçýný sakalýný
Kimi havalý yürürken düðmelemeyi unutmuþ gerdanýný
Herkes deðiþik bir milletten;Kimi Ýngiliz kimi alman
Bu gün yolum düþtüde þöyle bir geçtim beyoðlu’ndan
Her tarafý sarmýþ pavyonlar barlar
Günah çukuru olmuþ sanki sokaklar
Bir baþka âlem þu yüksek kaldýrým
Burada adý unutulmuþ hep günahýn
Beyoðlu’nun bana uymuyor imajý
Belki bir daha hiç uðramam
Bu gün yolum düþtü de
Þöyle bir geçtim beyoðlundan
Kim bilir kimler gelip geçti buralardan
Hani onlardan var mý? hiç bir kalan...
Ah dünya! sensin hep bir yalan
Var mý hani? hiç ibret alan!...
Mehmet Yýlmaz ÝNANOÐLU
24 Nisan 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.