KÖRMÜŞÜM CANIM

Varlýðýn bitmeyen bir hazineymiþ
Boþuna harcadým tükettim caným
Gözlerin bir baþka ayrý deðermiþ
Bakmayý bilmedim körmüþüm caným

Ömrümce sürecek sandým mutluluk
Aydýnlýk olacak her zaman ufuk
Gidince anladým çöktü karanlýk
Söndürdüm mumlarý elimle caným

Elimde duruyor o eski resim
Soranlara artýk bilmem ne derim
Yanýyor hasretten þimdi yüreðim
Gelsen de söndürsen ne olur caným.

Sosyal Medyada Paylaşın: