SAAT KULESİ
Defalarca çaldý, meydandaki saat,
Tükendi dermaným, kalmadý takat,
Endiþem büyüdü, umudum azaldý kat kat ,
Hala sen yoksun, haber yok senden…
Saat hýz kesmedi, zamanýn akýþýnda,
Esir oldu duygularým, sabrýn yokuþunda,
Elimdeki güller, buluþma duruþunda,
Hala sen yoksun, haber yok senden…
Sadece ben miyim öðütülen çarkýnda,
Ýnsanlar sanki çaresizliðimin farkýnda,
Balýk misali çýrpýnýyorum zýpkýnda,
Hala sen yoksun, haber yok senden…
Zamaný durdurup, alamýyorsun baþa,
Sevildiðin yerde dur, orada yaþa,
Meydandaki saat dönüp duruyor boþa,
Hala sen yoksun, haber yok senden…
Son sözler bunlar, yazýlan son kýta,
Meydan zindan,atýlan kaçýnçý volta,
Meydandaki saat sonunda koydu nokta…
Hala sen yoksun, haber yok senden …
Nisan/2010/Maltepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.