Çocuklar masumdur, kimisi de mazlum; bazýlarý ölüyor,
Sürekli onlarla ilgili bir maðduriyetin haberi duyuluyor,
Duymak sorumluluk getirir bizlere, elimizden gelirse,
Dualarýmýzý eksik etmemeliyiz eðer gücümüz yetmezse…
Onlar kendi istekleriyle bu dünyaya gelmediler, bilelim,
Sorumluluðunun farkýnda deðilsek çocuk istemeyelim,
Elbette ruhlarýmýz yaratýldý bizler yokken Kal-u Bela’da,
Bir görev verildi bizlere, daha gelmemiþken bu dünyaya…
Görevimizin bilincindeysek mesele yok, doðru yoldayýz,
Farkýnda deðilsek her iki dünyada da mutsuz insanlarýz,
Sevgiyi öðrenelim, göreceðiz, bu dünya yaþamaya deðer,
Yoksa yaþarken cehennemdeyiz, böyle gelen böyle gider…
Çocuklar cennetimizdir bizim, onlar birer melektir bence,
Neredelerse oradadýr Rabb’imizin nimeti, bunlarý bilene,
Sokakta aç bir kedi varsa sorumluluðu bizleredir onun da,
Söz konusu insansa daha da kötü, doðru bulunamýyor akýlla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.