BİLE BİLE ÖLÜME GİTMEK
Kýrmýzý gülün dikeni
Yokmu sevdasýna hasret çekeni
Gül dikenini saplarsa bülbüle
Bülbül aþk acýsýyla gitsede
Ölüme bile bile
Beyaz gül kana bulanýrsa
Bülbül aþk sancýsýyla
Kara toprakta yatarsa
Cile bülbülüm cile
Kalbin can cekiþirken gelsende dile
Aþkýn ihanetidir kabirde yatýran
Sevda sancýsýdýr bedenimi kavuran
Toprak kokusudur üzerimde kokan
Cemaat sesidir aðýtlar yaktýran
Hoca sesidir fatihalar okutan
Cile bülbülüm cile
Gülün dikeniyle gittin ölüme bile bile
Kefenim bulanýrsa kan kýrmýzýsýna
Aðýdýn dönerse sahte aþkýna
Feryadýn koparsa baþ ucunda
Göz yaþlarýný damlatýrsan mezar taþýma
Bir damla kaným akmaz uðruna
Bedenim þad olurken yalvarsanda tanrýya
O an ölmüþümdür kýrmýzý gülüm
Ruhum can cekiþmiþtir kavuþmuþumdur tanrýyla
Cile bülbülüm cile
Gülün dikeniyle gittin ölüme bile bile
Zalimçe ittin beni ölüme bile bile
Beyaz güll kana bulunarsa
Sevdiðin ardýndan sahte aðýt yakarsa
Cile bülbülüm cille ölüme gittin bile bile
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.