Çok genç tanýdým onu
Onsekiz yaþ gibi
Yemyeþildi gözleri
Öyle güzel ,öyle derin...
Ama mahzun
Hep üzgün gibi
Aðlamaklý bakardý
Hastaydý,çaresizdi
O güzel bedeni...
Anlamýyordu onu kimse
Korunmak adýna
Hapisteydi evde
Tutunmaya çalýþyordu hayata
Pamuk ipliði ile....
Evlendi bir gariple
Dahada fakir oldu
Koptu ipler iyice
Kader midir bilinmez
Örülür aðlar nice...
Ailenin tek kýzýydý
Ne çare,hastaydý
Þanssýzdý,hep yalnýzdý
Býkmýþtý,býktýrmýþtý
Ýsyanlardaydý yüreði...
Hayat onu üzmeye
Devam etti
Hiç güldürmedi gönlünü
Hiç kimse
Hep sýkýntý ve acý
Hastalýkta üstünde...
Öyle geçti yýllarý
Çabuk gördü Allah
Çekti aldý yanýna
Daha fazla kýymadý
Azapta ki kuluna...
Bir hata ve bir kaza
Felç oldu ,sonra herþey bitti
O da bu dünyayý terk edip gitti
Kimbilir nerde þimdi
Acep,bitmiþ midir çilesi
Gülmüþ müdür ,
O güzel yemyeþil gözleri
BÝLEMEM KÝ.....
SERAPERTENCE 25 MAYIS 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.