Bir gün geleceðim sana
Sakýn ne zaman diye sorma!
Öldüðüm zaman.
Buz gibi bir ölü olarak.
Bakacaksýn gözlerim yarý aralýk
Dalmýþ hayaline hatýralarýn.
O an sarýlýp boynuma af dileyeceksin ama nafile
Hiç göz yaþý dökme nasýlsa faydasý olmaz
Sadece baþýný yaslayýp omuzuma
Öylece kal sabaha kadar.
Bakma öyle yüzüme donuk,donuk
Kormana gerek yok sana birþey yapamam ki.
Sadece yak bütün ýþýklarý içerisi aydýnlýk olsun
Nasýlsa kalbimin ýþýðý söndü
Ben artýk ebediyen karanlýklardayým
Bari sen kalma yaþarken karanlýklarda.
Biliyormusun ölüm nasýl birþey,
Nerden bileceksin ki tatmadýktan sonra.
Bak görüyormusun ölü de olsam konuþuyorum seninle
Demek ki ruhum bile halâ sana muhtaç.
Korkma hadi aç tabutun kapaðýný içindeki yabancý deðil,
Sadece tanýdýk bir "ÖLÜ"
Gözleri yarý açýk,dudaklarý seni arzuluyor,
Öp beni dercesine.
Ama herþey boþ artýk.
Ben "ÖLDÜM"gidiyorum,
Sen Sevsen de,sevmesende...
Adil Muzaffer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.