Insanmiyim neyim yoksa müsvette. Ýnsan olmak yetmez kemikte ette. Yaþam sahnesinde görünür nette. Kurtulmadý baþým gerçekten dertte. Hicran hançeriyle sokar bu gönül.
Ne yaptiysam her þey insan adýna. Bir de herkes varsa onun tadýna. Üzülmeye deðmez bakma yadýna. Ömür reçetesi al miyadýna. Hicran ateþiyle bakar bu gönül.
Bu kervan bu yürek dur durak bilmez. Akar göz yaþlari acilar dinmez. Gördüklerim dehþet içime sinmez. Tüfeyli insanlar mevkiden inmez. Hicran ateþiyle yakar bu gönül.
Yaþamin kýyýsý diyettir hoþtur. Bu fani Dünya’nin mizani boþtur. Ýnsanin sürüsü inektir koþtur. Tuzun kuru ise yaþami coþtur. Hicran ateþiyle býkar bu gönül.
Tanrým düzeneði sen niye kurdun. Sinav yapacaksin silleyi vurdun. Caliþana dedin avuttun durdun. Ölüm haktýr deyip taktir buyurdun. Hicran ateþiyle çakar bu gönül.
Ýsyankar olursun öyle diyorlar. Tepemize binip halt ediyorlar. Bol mezeyle her gün havyar yiyorlar. Ýnsanlik adina ters gidiyorlar. Hicran ateþiyle yýkar bu gönül.
Bilim gömleðini giyen insandan. Ari gibi çiçek topla lisandan. Aci kahve olsa gelir Fizan’dan. Ders aldikça birde baksan hizandan. Hicran ateþiyle sarkar bu gönül.
Dumanýn tüter mi? Senin bacanda? Ýffet bile yüzer haci hocanda. Ne lanet haller var mason locanda. Henüz can çýkmadý durur bu canda. Hicran ateþiyle kalkar bu gönül.
Ben yaptým sen yapma bu nasil iþtir. Asalet yok ise belki de piçtir. Ýnsanlar ölümlü zaten bir hiçtir. Görünüþe kanma yürekte içtir. Hicran ateþiyle sokar bu gönül.
Kördüðüm olarak öter bülbülüm. Ömrüm geldi geçti hep gördüm zulum. Ýnsanlýk adýna nerdesin gülüm. Baki deðil insan gelecek ölüm. Hicran ateþiyle döker bu gönül.
Huseyin KARA 15.12.08 abd
Sosyal Medyada Paylaşın:
kordugum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.