sen unutamadýðým
unutmadýðýmsýn
sen vazgeçemediðim
uðruna ömür tükettiðimsin
varlýðýný unutturamadý yokluðun
sensiz kaç mevsim uðurladým
kaç tomurcuða durdu dallar
dedim ya sen
vazgeçemediðimsin
ikliminden çýkamadým daha
mevsim yine ayný mevsim
mevsim gittiðin o mevsim
bunca zaman sonra
dokunur oldu herþey
göðe baksam yýldýzlar gözlerimi kanatýr
bir çiçeðe dokunsam
hüzzam bulaþýr ellerime
içtiðim su yakar,aldýðým nefes boðar beni
dokunur oldu iþte
yitilmiþliðim,ezilmiþliðim ve sensizliðim
senden sonra tek sen kaldýn
suya resim çizme inadýndan vazgeçtim
çakýl taþlarý da toplamýyorum artýk
asi bir suskunluða verdim kendimi
ancak böyle teselli ediyorum
sana olan öksüzlüðümü
sana olan yetimliðimi
olur olmaza ýslanýr oldu gözlerim
yakamozlar sýðýnýr sessizce
bir martýya takýlýr kirpiklerim
aklýma gelir gözlerin
aðlamayý yasaklarým kendime
gülüþün ýslanmasýn
hayalin incinmesin diye
belki de bundandýr aðlamadýðým
aðlayamadýðým
iþte böyle
sen gittin,tek sen kaldýn bende
varlýðýný unutturamadý
unutturmadý yokluðun
AYÞE IÞIK UYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.