ÇOK ACÝL Gitmeliyim Yeni bir umutsuzluða Bile olsa Gitmeliyim Çok kaldým burada Yanan bir þeyler var Kaybolan, Son alev Kaybolalý ne çok Zaman oldu Kül bile soðudu Ben hala buradayým Yeþerecek bir çiçek Kalmamýþ ortalýkta Bir tohum bile yok Olsa ne fark eder Külde ýþkýn olmaz Yeni acýlar, Yeni gözyaþlarý olsa da Gitmeliyim Yeni umutsuz aþklara Bile gitmeliyim Tutkularýn ,özlemlerin Kül olduðu bu yerden Yeter dayandým Onun yüzü bile kül rengi Elleri her zaman Kül rengiydi zaten Bu sessizlik Bu durgunluk Artýk aðlayanlar bile Yok olmuþ Son çýðlýklar kaybolalý Ne kadar çok zaman olmuþ
Her þey bomboþ artýk Ne acý ,ne gözyaþý Ne sevinç Umut yok olmuþ Umutsuzluðun rengi kül rengi Bir rüzgar Bir fýrtýna sanki Ne zaman Çýkýp dindiði Bilinmeyen… Savrulan dökülen Bir þeyler yalnýzca Artýk sitemler yok olmuþ Yýkýlanlara bakýp Kurtarmak isteyen yok Raðbet yok hiçbir þeye Oysa ucuzluk Çoktan baþlamýþ Sudan ucuz Ama maalesef Bir damla su yok.
Gitmeliyim Çok kaldým Þiirlerin bile Kül olduðu Bu yerden Acil gitmeliyim Ama yorgunum Artýk neyi bekliyorum Beklediðim þeyler yok Külde çimlenen tohum Bulunmadý þimdilik Kesin gitmeliyim Yeni bir mutsuzluða Bile olsa
Ben gitsem bile Rüzgar , Savur külü Her bir yana
Bir tutam toprak at Üzerine Bir tohum arayacaðým Ateþte bile yanmayan Çok acil Gitmeliyim Þiirlerin bile Kül olduðu bu yerden…
JALE KESKÝNKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
JALE KESKİNKILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.