Başbaşa Kaldım

Yataðýna yarý oturmuþtun.
Üzerinde geceliðin vardý.
Odaya ay ýþýðý vuruyordu.
Yüzüne yansýyordu.

Kirpiklerin ýslaktý
Çenenden yaþlar akýyordu
Hafif aralanmýþ, dudaklarýn titriyordu.
Odanýn havasýný soluyordu.
Hýzlý ve peþi sýra

Kollarýmý açtým, göðsüme yaslandýn
Birkaç hýçkýrýkla tekrar aðladýn
Anne! dedin.
Anne! Nerdesin!
Saçlarýna dokundum, kokladým
Hiç bir þey diyemedim.

Annen “önce bu evde beni”
“Sonra gecenin karanlýðýnda bizi terketti“ kýzým diyemedim

Gecenin karanlýðýnda;
Sen göðsümde uykuyla
Ben; düþüncelerimle
Baþbaþa kaldým.

Feride B.
01,01,2001 / Saat 03:30
ARTVÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: