arta kalanlara
uykularým sabahsýz,
ilk geceden kýrgýn hayata
diþlerim bile kenetlendi sýktýkça acýlar
düþlerim günümden geleceðime tutsak
tabanlarým sýzým sýzýlar,
dokundukça iniler sevda yüklü baðrým
endiþeli bekleyiþlerine son vermek ister de
diretir gücünce,tükeninceye kadar
yýkýlasý gelir baþtan ayaða varlýðým
gelip geçenleri göremez olurum
dillerim söylemez eskisi gibi
kendimden kaçar,
varlýðýma bile uzak dururum.
güne bakaným,benden kaçaným,
lime lime avuçlarýndayým artýk
gitgide seni tanýmaz anýlar
yüzün belki dimaðýmdan ayrýlýr
yani kaçýþ yok ya belki unuturum
coþkularým silik bedenimde benden uzak
her an her bir yanýmda aðrýlar,aðrýlar..
merhemlerin hükmü yok
çarelerim tükenir oldu
gözyaþlarým çaðladýkça
dere oldu,ýrmak oldu,
düþlerimde sevdan,çalmadan kapýlarýmý kaçýndý
bu kaçtý ,bu kaçýncý sýr oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.