KİMSELER BİLMİYOR
Biliyor musun sevgili
Sen gitmiþtin benden
Ya da öyle sanmýþtým
Yanýlmýþým sevgili, hiç gitmemiþsin
Gitseydin benden
Her sabah ansýzýn
Kurþunlar saplanýp yüreðime
Uykularým bölünmez
Çaresizce kývrandýran,
Haram geceler yakmazdý
Aslýnda ben, sen olmuþumda
Kimlik belgende saklýdýr adým
Madem ki sen oldum
Neden, tarifsiz bir acý duyuyorum yüreðimde
Neden, her gece, hüznün bataklýðýnda boðuluyorum
Gittin desem gitmedin
Kaldýnsa elalarýn neden saplanmýyor yüreðime
Kelimelerin neden konuþmuyor benimle
Ben kendimden vazgeçtim de,
Sende yaþamayý özlüyorum
Ben sana bir kez vurulmuþum
Ve hala vurgun yediðim yerdeyim
Oysa ne çok severdim hayatý yaþamayý
Þiirler dokurdum sayfalara
Aþk olurdu adýn, iþlerdim sayfalara nakýþ nakýþ
Oysa seni her düþündüðümde
Gülen yüzünü görmeliyken
Ela gözlerin þimþek çaktýrmalýyken
Neden saplanýyor sýrtýma hançerin
Þimdilerde her gece gözyaþlarým aðlýyor
Oysa dökülse de aðlamazdý gözyaþlarým
Karýþýyorum her gözyaþýmla deryaya
Ama kimseler bilmiyor
Kimseler görmüyor
Mutsuzluðumun rengini
Oysa en çok sevdiðim þeydi;
Yüzüne anlamlar yüklemek
Ela kurþunlarýna hedef olmak
Þimdilerde tarifi imkânsýz acýlarla
Hüznün bataklýðýnda boðuluyorum
Kimseler görmüyor
Kimseler bilmiyor.
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.