KALDIRIMLAR
Hayatýn merdivenlerini týrmandýðým,
Hep iniþli çýkýþlýdýr þu kaldýrýmlar.
Her gidiþimde ayrý taþýna bastýðým,
Ecel yaklaþýyor, bitmedi kaldýrýmlar.
Bugüne dek yürüyenler bitirememiþ,
Son defa gidenlerse hiç geri gelmemiþ,
Yüründükçe aþýnmýþ, yenisi kalmamýþ,
Nice ömürler, ben de bittim kaldýrýmlar.
Basmadýðým tek taþýn kalmadý üstünde,
Ömrümün her saatinde, gündüz, gecede,
Þafaklarda bile geziniyorum, sende,
Ne bitmez, uzunluðun varmýþ, kaldýrýmlar.
Neþeli, neþesiz kim bilir kimler geçti?
Mutlaka çoðu garip, çoðu da zengindi,
Her adým, ömrümden geçen bir gün gibiydi
Nice canlar geçmiþtir, senden kaldýrýmlar.
Diliniz açýlýp söylese neler, neler,
Kim bilir ne acý hatýralar söylerler?
Tarihe ýþýk tutar, o güzelim sözler,
Sizde ne sýrlar gizli, sessiz kaldýrýmlar.
Yola sýðmayan arabalar sana çarpar,
Eskitmeye çalýþýr seni yaðmur, rüzgâr,
Dürüstü, sahtekârý hep üstüne basar,
Yirmi dört saat meydan okur, kaldýrýmlar.
28/12/2005
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.