Ellerin
Ellerinde mola verdim hayata.
On ayrý kuyudan sabýr sularý çektim.
Titreyen ceylanlara yayýmý gerdim.
Fýrlamadý okum yayýmdan.
Beyaz bir güvercin havalandý sonra,
kanatlarýnda cennet çiçekleri,
ökselere tutulmadan cesurca uçan bir
kuþ göðsümün yüzölçümünde.
Ellerinde mola verdim hayata.
Avuçlarýna hapsettim gönlümü gönüllü,
Her voltada parmaklýklarýný öptüm tek tek.
Susarak dinledim þarkýsýný, deniz kýzýnýn.
Ellerinde mola verdim hayata.
Bir aralýk kar yaðdý kente,
iþte o zamandý hatýrlýyorum,
giyindim ellerini ellerime.
Eridi kar,
güneþin günahýný aldýlar.
Ellerinde mola verdim hayata,
Ve ellerinde öldüm.
Ellerinde dirildim yeniden ellerinle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.