Muhabbet Fedaisi
Muhabbet deryalarýnda yol almýyorsa gemin,
Düþündün mü hiç ne olur mahþerde zavallý halin?
Þen þakrak gördüm birini göçtü, ahirette þimdi,
Düþünüpte merak etmek lazým,nasýl olur sonu zalimin.
Taþýyamaz olur biz günahkarlarý üstünde yaþadýðýmýz zemin,
Sevgiyle baþýný sývazlamak lazým, gün görmemiþ yetimin.
Ne yaparsa yapsýn insanoðlu, dönüþ yine muhakkak Allah’adýr,
Nefis istese de istemese de her davranýþýný yazar kalemin.
Muhabbet fedaisi olalým kalmasýn vaktimiz husumete !
Rahmete gebe bulutlar saðnak saðnak yaðsýn zulmete.
Arýnsýn günahlarýndan, sonunu düþünmeyen acizler,
Dua edelim caný gönülden musibet vermesin Allah bu ümmete!
Baþýmýzý her yastýða koyduðumuzda sorgulayalým kendimizi !
Boðulup kalýrýz günah deryasýnda aþarsak þayet bendimizi.
Herkes düþer kendi derdine,bir el uzatan olmaz belki de,
Ýnce eleyip sýk dokumak lazým.Zira çok düþünmeliyiz ceddimizi.
Gördükçe insanlarýn vurdum duymazlýðýný üzülürüm.
Küserim insanlara, çýkmam mekanýmdan kývranýr büzülürüm.
Bazen atabilmek için bu huyumu üzerimden düþünürüm kara kara,
Bazen de þahin olur çok yükseklerden en aþaðýlara süzülürüm.
02/03/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.