Aþký anlayabilmek, yaþamak, Yaþadýðýný zannetmek, Sonrada "o ne büyük aþktý" deyip, Hatýra sandýðýna kaldýrmak! ... Konusu geçtiðinde "ne güzeldi" demek. O hoþluðu yaþamýþ olmanýn Hazzýný hissetmek...bu kadar mý? Aþkýn özün de ayýrlýk mý olmalý? Acý, gözyaþý, hayal kýrýklýklarý, hüzün mü? Yoksa! ... Birlikte yaþayýp varlýðýný paylaþýrken Sevginin, güvenin, huzurun, Yaþamýmda "iyi ki varsýn" duygusuyla O boyutta kalabilmeyi baþarmak mý? Herkes kendince aþký yudumluyor Damakta kalan tadý, Algýlamasýna göre. Ama yine de Gerçek aþkýn bitmesi Mümkün mü? yürekte...
ayþen özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
sude22 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.