Arkadaşım Kedi
Miyav miyav ediyorsun
Acaba ne diyorsun
Anladým karnýn aç
Sen ekmek istiyorsun
Ekmek verdim yemedin
Galiba ciðer istedin
Yok dedik ya kardeþim
Sen yoku bilmedin
*
Miyav miyav ediyorsun
Acaba ne diyorsun
Anladým uykun kaçtý
Sen onu söylüyorsun
Git dolaþ parklarda
Yar oradaysa bahtýna
Gez dolaþ gel gene
Ben buradaysam þansýna
*
Geçmiþ oturmuþsun karþýma
Sus artýk miyavlama
Zaten caným sýkkýn
Yeter beni kýzdýrma
Arkadaþým kedi
Ekmek verdim yemedin
Gene miyav dedin
Bir baksaydýn çöplüðe
Kemik varmýþ bilecektin
Arkadaþým kedi
Git dedim gitmedin
Gene miyav dedin
Gidip gezseydin parklarda
Belki onu görecektin
*
Geçmiþ oturmuþsun karþýma
Git baþýmdan miyavlama
Kendi derdim bana yeter
Seninkiyle uðraþtýrma
*
Miyav miyav miyavcýk
Ne dediðini anladýk
Sýk diþini azýcýk
Sabah birazdan olacak…
***
…Taþ köprünün altý alaca karanlýk…
Dere akýyor, kara mý kara!
Pis bir koku…
Oturmuþ orada; sýrtý, köprünün taþ duvarýnda…
Uzamýþ az saçlarý, aklaþmýþ sakallarý…
Kir, pas içinde.
Çorapsýz ayaklarý, delik pabuçlarý…
Rengi kalmamýþ eski gömleði, yýrtýk pýrtýk pantolonu…
Paltosu yoktu.
Gece; yarýyý çoktan geçmiþ…
Ve
Çalý çýrpýdan yaktýðý ateþ, çoktan küllenmiþ.
Üþüyordu.
O?
Uyumuyordu.
Karþýsýnda oturan sarý kedi?
O da uykusuzdu.
Dereye kimyasallarýný akýtan boya fabrikasýnýn patronu?
Uyuyordu.
Belediye baþkaný?
Uyuyordu.
Sorumlu bakan?
O da uyuyordu
Ya baþbakan…
Boþalmýþ þarap þiþesini fýrlatýp pis dereye attý.
Ne yapsýn çaresiz; bir küfür salladý.
Sonra, arkadaþý kediye baktý.
Kedi, anlamýþtý;
Miyav yaptý.
Adam;
Onun ne dediðini anladý.
Baþýný; aþaðý, yukarý salladý; kediye, mesaj yolladý.
“Gel gidelim…” dedi ona, “gidelim daðlara. Kekik kokulu çayýrlara, yemyeþil yaylalara.
Var mýsýn?
Ciðer yoktur ama fare tutarsýn.
Aç kalmazsýn!
Var mýsýn?
Yar gelmez belki ama uykun kaçmaz, anlarsýn!
Var mýsýn?”
“Varým …” dedi kedi, kendinden emin. “ben varým da sen var mýsýn?”
Adamýn, gözleri düþtü o zaman. Zaten karanlýk bir geceydi ve çaresizdi. Zaten bu yüzden içmiþti...
Arkadaþý kediye, bir þey diyemedi.
Keþke diyecekti ama keþke kelimesini hiç sevmezdi.
Gene de içinden;
/KEÞKE/ dedi.
Ama arkadaþý kedi; nedense bunu bilemedi…
Tevfik Tekmen. 20/Mayýs/2010 *Lüleburgaz*
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.