bi
YÜZYILLAR ÖNCE
Sana o ilk bakýþýmý hatýrlarmýsýn
Tutulmuþtu sanki dilim seni görünce
Ölüyorum sanmýþtým inanýrmýsýn
Iþýltýndan gözlerimin feri sönünce
Oysa ki zaman ne çok deðiþtirmiþ bizleri
Ýnsan kendi eliyle siler imiþ izleri
Unutulmuþ aþk deminin efsanevi sözleri
Hayaller hasret olmuþ devran dönünce
Ýsterdim ilk gün gibi bir ömür yaþayalým
Sevdayý beraberce tek yürek paylaþalým
Yürüyelim umutlara menzile ulaþalým
Olmuyormuþ her istenen kendi gönlünce
Bir sevda tiyatrosu oynanmýþ bitmiþ
Sahneler boþalmýþ seyirci gitmiþ
Üstatlar peþrevleri çoktan terk etmiþ
Perdelerde çekilmiþ aþýk ölünce
Son demeye varmýyor yüreðim dilim
Ama artýk çözemiyor derdimi ilim
Çalýnacak benimde nihayet paydos zilim
Düþünürüm þimdi en son derse girince
Ellerimde bir kalem ve de artýk son sayfa
Aþk adýna birkaç söz birkaç acemi tayfa
Terk eden usta olmuþ reddeden kalfa
Birde hiç utanmýyor bana çýrak deyince
Ben bu hayat gayesini çok sevmek saydým
Kahredene oyuncak terk edene kolaydým
Gülene gül bahçesi aðlayana seraydým
Ta ki dallar yapraðýný yere serince
Demek taze güller bile mevsimsiz soluyormuþ
O emsalsiz renklere bir ayaz vuruyormuþ
O nadide tazelik bir anda kuruyormuþ
Yokmuþ iþte güzelliðe bir tek güvence
Ýþte anlattým bitti,hayatý bir þiirde
Tükendi yokluðunda Yorgun Þair de
Aþkým ölümsüz derdim sevdam sona dair de
Sen ki koyup gitmiþtin yüzyýllar önce….
Muhammet ÖKSÜZ
Yorgun Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir_yorgun_sair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.