Yeni bir gün baþlýyor, güneþ gökyüzünde yükseliyor,
Saksýlardaki çiçekler de mutlu, onlar da gülümsüyor,
Yeni bir gün demek hayata yeniden baþlamaktýr ama,
Sanki daha dünmüþ gibi evdeki eþyalar bakýyor bana…
Soruyorum kendime; ‘Hala geçen günde miyiz?’ diye,
Öyle olduðunu sanýyorum ama baþkalarý yeni bir günde,
Herkes geleceðe yelken açmýþ gibi bulunduklarý yerde,
Bir ben varým kendisinden uzakta, hatýralarým bir de…
Diyorum ki kendime, ‘Haydi, biz de yola çýkalým!’,
Heybemize biraz umut biraz da hatýralarýmýzdan alalým,
Az gidelim uz gidelim, eðer yolumuz sona ermezse,
Biraz nefes alalým, bekleyelim olduðumuz yerde:’…
Ýçimdeki kendimle barýþýk olmadan o yola çýkmýyor,
Benden vazgeçmez aslýnda ama kulvarlarýmýz uymuyor,
O baþýný alýp gitmek istiyor bense hesaplar yapýyorum,
Gitme planlarý arasýnda rakamlarla boðuluyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.