Uyumuþum, yarýndan bir umudu umunca. Kirpiðim aðýrlaþýp, gözlerimi yumunca. Uyanmaya hevesli bu gözlerime inat, Altýmdan kayýp gitti sonsuzluða kainat.
Ne varlýk ve ne yokluk ve artýk ne gaile. Ne sevgili ne eþ dost ve hatta ne aile. Bilinenden habersiz,bilinmezlere doðru, Uçuyorum,ruhuma takýlmýþ kanat ile.
2002 Sosyal Medyada Paylaşın:
er43 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.