İnsan Zaman
Tomurcuk misali,açýlýp yayýlýrken insan
Hayatýn susuz çöllerinede düþer bir zaman
Acý feryadýn karþýsýnda sessizce aðlayan
Derinlerde,çaðlayan suya döner bir zaman
Hayat üstünde karýnca misali koþan insan
Aðustos böceði gibi zevke dalar bir zaman
Dünya sevdasýn,göðsüne hapis ettiyse vicdan
Fýrtýnalarda savrulur,çalkalanýr bir zaman
Aþkýn karþýsýnda,alev olup harlanan insan
Bir yenisini bulunca,sönüverir bir zaman
Toprak üstüne parça parça toprak koyan sultan
Nefersiz halk elinde,devrilir gider bir zaman
Tok acýn halinden anlamaz,kývranýr bir insan
Ruhlar daralýr,beyin sancýsý çeker bir zaman
Her mevsim bahar,baðrýnda oluyorsa bir hazan
Yaprak topraða düþmeden,uçmak lazým bir zaman
Vakit gelmiþse dünya üzerinde ki zamandan
Aðýr aðýr kalkýp gitmek lazým gayrý limandan
Hesabým sorulacaksa göklerde uçan kuþtan
Topraðýn baðrýnda sürünmek lazým,ah! bir zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.