VAZGEÇ!
Kötülükten vazgeç, yazýk edersin;
Ektiðini bir gün mutlak biçersin.
Son piþmanlýðýn hiç yarar saðlamaz;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
Kýskançlýktan vazgeç, pek yazýk olur;
Ýyiliðin için, az anla, nolur?
Derler: ‘Kendi düþen kolay aðlamaz’;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
Bencillikten vazgeç, yüreðin coþsun;
Çevren seni seven dostlarla dolsun.
Ýmaný bütünler hiç kin baðlamaz;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
Art niyetten vazgeç, hep iþkillenme;
Hoþgörü görünce sakýn erinme.
Dostun kusursuzu kolay bulunmaz;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
24.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.