KORKU
Özlediklerimize anamýza babamýza
Doðduðumuz köylere kentlere
Kuþ olup uçasýmýz gelenlere
Bir çýrpýda varabilmek…
Artýk çok geç mi ola?
Gönülden ettiðimiz yeminlere
Yavrularýmýzý yeniden eðitmeye
Eksik býraktýðýmýz Ata ilkelerine varmaya
Yurdumu hurafelerden bir bir ayýklamaya…
Artýk çok geç mi ola?
Daðlara tepelere terlemeden seðirtmeye
Merdivenlerden diz aðrýsýz ikiþer üçer
Bir solukta atlayarak
En üstlere varmaya…
Artýk çok geç mi ola?
O güzelim kuru fasulyenin pilâvýn
Zeytinin pastýrmanýn yumurtanýn
Baklavanýn tahin pekmezin
Lokma lokma tadýna varmaya…
Artýk çok geç mi ola?
Mangalda çipuralar sulandýrýrken aðzýmýzý
Çeþme kavunuyla baþlamak bir kadeh susuz rakýya
Þerefe diyebilmek dostlara
Ýkileyebilmek arslan sütünü korkusuzca…
Artýk çok geç mi ola?
Seninle ey sevdiðim güzel kadýn
Halâ en yücesinde duygularýn,
Varabilmek sevgilerin en kuytusuna
Yüreklerimizi her gün tutuþturmaya…
Bence hiç geç olmaya
Sadettin Deren-28 Haziran 2007
ÇEÞME
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.