Önceleri pýt pýt atarken kalbi Tutunca ellerini sen Ve senden baþka yoktu hiçbir görüntü Bakýnca gözlerinden
Dünya pembemiydi ne Deðiþti mi rengi Çeþit çeþit olsa da Bazen de gri þimdi
Boðazý düðümlenmiyor artýk ismini anarken Ve her seni düþündüðünde sýcak basmýyor yaþlý bedeni Gözler de yaþ yok uzadýkça hasret ama Gene de arýyor alýþtýðý sesi
Pembe panjur kara sevda derken Erken iniyor belki tiyatronun perdesi Neden net deðil artýk görüntü Parlak deðil Renkli deðil de sisli.
Yýllar geçerken peþi sýra Aþk deðiþti Biraz alýþkanlýk oldu Biraz da hislerin törpülenmesi Hep vardý ama Þimdi adý oldu sevgi.
Erol ALTUNAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol ALTUNAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.