Karanlýk inliyor duyuyorum eller ekmek izinde gözler zifiriyi boyuyor, biliyorum ýþýk alýn üstünde bir parça umut kömür olmuþtu anlýyorum hayat bitiyor an içinde sevenler beklerken canlý yakýnlarýný ölüm korusunda kaldý nefesleri, izliyorum insan göçüðü þehitlerinin ardýnda duyuldu aðlama sesleri babaaaaaaaa! Evlaaaaaaaat! Kardeeeeeeþ! Þiþþttttttttttttttt kapayýn çenenizi hepinizi kýnýyoruuuuum! Ýnsan deðerinden terdir düþen terli/yoruuuum para yüzünden insanlýk bitiriliyorsa hayvan olmaya razýyým iþte bakýn havlýyoruuuuum! Hav hav hav!
Nurcan Talay 20.05.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülserçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.