Yine bahar oldu, açýldý güller,
Üzülsün güllere uzanan eller,
Namelerle kuþlar, döküyor diller,
Güllerin yüzünün güldüðü zaman.
Bal yapmaya baþlar artýk arýlar,
Kýþ yiyeceðini hemen yarýlar,
Can bulur topraktan, bütün canlýlar,
Topraðýn yüzünün güldüðü zaman.
Toprak cana gelmiþ, yüze gülüyor,
Cansýz otlar bunu nerden biliyor,
Ayaklandý canlar hepsi geliyor,
Baharýn yüzünün güldüðü zaman.
Doðaya bakýlýr aþka gelinir,
Ýncedir sineler hemen delinir,
Aþýklarýn baðrý þimdi silinir,
Rengarenk çiçekler açtýðý zaman.
Güzellikler birbirine örülür,
Baharýn sýrlarý þimdi görülür,
Gizliden gizli incelik bürünür,
Huda’dan da emir geldiði zaman.
Dünya hayatýný böyle sürdürür,
Cezbesiyle gönlümüzü durdurur,
Du cihaný bir arada sürdürür,
Cemal bu sýrlarý gördüðü zaman.
Cemalettin GÜRPINAR