Dün akşam

oradamýsýn diye baktým
dün akþam
mavi küçük camlý binaya
perdeleri sökük ve karanlýk
karþý kaldýrýma oturup kaldým
ne kadar geçti hatýrlamýyorum
bir sokak köpeði beni seyrederken
uyandým yýllarýn gerisinden
boþ hayallerin içinde boþ bir umut
sabahýn ilk ýþýklarý düþtü üstüme
nerede sorusu sýrs sýra dizili
uzanýp giden kentin yollarýnda
beni çekip götüren bir bilmece
harleri koyuyorum yerine
senin adýn çýkýyor her seferinde
zaman yok sadece bu bilmecede
içinde yaþayacaðýmýz zaman
sen ne yaparsýn ne düþünürsün
benim aklýmda sadece sen
eski dökük ahþap pencerem
seni beklediðim geceler
aralanan perdenin ardýndan
umut belki çýkarsýn diye
boþa çýkan hayallerin ardýnda
bitip giden yýldýzsýz bir gece daha
yarý gece açarsa hava yýldýzlarýný
onlara baka baka seni arayacagým
sensiz yollar belki sana çýkar diye
yýllar yitip gidedursun umut hep yüregimde.

Sosyal Medyada Paylaşın: