VARLIĞINLA MUTSUZ OLDUM

Uzattýðým elimi çekiyorum.
Rüzgarýnda mutsuzluk,
Duruþunda uyumsuzluk,
Geliþinde sorun var senin.

Tiki olan gözlerden,
Pas tutmuþ kalplerden,
Saðým diyen ölülerden,
Farkýn yok senin..

Hislerin dolu dizgin.
Yaþamýn olmuþ bezgin.
Yanýltmýyor artýk sezgim.
Duygularýn bitmiþ senin..

Güllerde renk arýyorsun.
Konuþmak için susuyorsun.
Uzaklardan bakýyorsun.
Dünyan yýkýlmýþ senin..

Dostluk nedir bilmiyorsun.
Parkurlarda koþuyorsun.
Engellerde düþüyorsun,
Yarýþta olman bitmiþ senin.

Duyan deðil,gören oldum.
Sözde deðil,özde oldum.
Ve ben,benden deðil,

VARLIÐINLA MUTSUZ OLDUM..!

Enver ÖZEL
04.04.2008
Saat 13.45
Sosyal Medyada Paylaşın: