Sevdasýyla yüregimi yakan, eþsiz güzel!
Elimden resmin,dilimden ismin düþmez,gelsede ecel,
Nedendir bilmem? kapýlýrým bir anda aþkýna,
Ýsmini duydugum her an, sen gelirsin aklýma.
Seni sevmek acý vermiyor bana ,asla!
Engeller neden bitmiyor, kimler giriyor aramýza?
Vicdanýn hiçmi sýzlamaz,seni seviyorum artýk anla,
Ýnan her an,her dem, sen varsýn aklýmda,
Yaþayamam ,adýn olmasa dudaklarýmda,
Olmazým yok,ölümü göze almýþým uðruna,
Razýyým artýk ,bütün kötü olasýlýklara,
Umuðrumda degil dünya ,herþey seninle bir rüya,
Mecnun gibi seviyorum seni ,ne olur beni anla!
Ellerinde bir yabancý el görürsem eger!
Lanet okurum sana dokunana, el süremez sana yadeller,
Ýnan kýyarým canýmada, sanada,dilerim yaþamayýz böyle keder!
Fýrtýna olur eser,alýr götürürüm seni, istersen eger!
Hasretin yýllardýr ,yüreðimi yakar, kavurur!
Emellerimin en büyüðü!yanlýz seninle gerçek olur.
Merhamet et sevdiðim ,aþkýn beni çöllerde savurur,
Dünyalarý verseler ,yinede vaz gecmem senden!
Ecel ,kapýma dayansada,sensiz bu caný teslim etmem!
Dar aðacý hazýrlanýrda, son arzum sorulursa bir gün!
Elif !diye haykýrýrým ismini, hiç düþünmeden, asla vermem ödün!
Lüzüm yok! istemem baþka bir þey,yeterki son defa göreyim yüzün!
Ýstersem, Elif isterim gönlüme,sevgime iþte budur son sözüm!
Leyla ile Mecnun’un ki bir yana ,bizim sevdamýz daha üstün,
Eðer öldürmeyip, dünyanýn bir ucuna, etseler beni sürgün,
Razýyým inan, yeterki uzaklarda olduðumu bilirsen gülüm!
Güzellerin içinde teksin ve biriciksin !
Ýnan bir gün gelecek, sende beni deliler gibi seveceksin!
Bu bir tahmin deðil gülüm,zaman gelecek söylemiþti diyeceksin!
Ýnan baþ harflere bakýnca,seni nasýl sevdiðimi göreceksin!
ÖMER KOÇ 2003