ne zaman gözlerinizin içine baksam ilk defa gemiye bin(diril)miþ bir çocuk gibi korkarým ardýndan incitilmiþ geçmiþimin ürkek eli deðer bitkin omzuma kendine tutkun biri olduðumu daha önce söylemiþ miydim þizofren hüzünlerimin altýnda çoðalýp dururken intiharlarým beni size baðlayan utanc(l)a s(aklayýn) alevlerle gölgelenmiþ yüzünüzü
abanýrken üstümüze dur durak bilmez zaman ezber bozan özveriler sizden düþmüþ olmalý tekdüze bir çizginin en duygusal yerinde bekler elimi elleriniz
çýlgýn bir büyücüyü andýran bu þehirde birbirine rastlamadan dolaþan iki seyyah gibiyiz duvarlarýnda arabesk aþk sözleri yazan evlere konuk düþlerimiz ve mevsim hep sonbahar
adý konulmamýþ kaç þiire sapladým tutkularýmý bilemiyorum kaç afsunlu suda yýkandý kim bilir arzularým sahi kendine sürgün biri olduðumu söylemiþ miydim
bu artýk son d(okunuþum) akþamýn parmak s(uçlarýna) ve meftunu olduðunuz gözlerimin son seyri Ýstanbul’u tenimi incitmeden kalbimin kapýsýný açabilecek tek el/di eliniz
etiketi açýlmamýþ yarýnlarýmý alýp gidiniz bu arada beni öpen ilk kiþi olmanýzý çok istediðimi söylemiþ miydim
filiz 2010 kocaeli Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.