Ecem Ecem hem gündüzüm hem gecem
Yýllar geçsede çözemeyeceðim bilmecem
Seni yavaþ yavaþ ruhuma sessizce iþleyeceðim
Diyeceðim
Ama korkarým sonunda ben kaderin tokatýný yiyeceðim
Öpmek isterdim gözlerinden baþlayýp o tatlý burnunu
Hiç tanýmasamda bilmesemde ne tüyünü nede huyunu
Aþk ile bölmek isterdim her gece senin derin uykunu
Diyeceðim
Ama korkarým sonunda ben kaderin tokatýný yiyeceðim
Ne diyeyim ne eyleyeyim baðlamýþsýn iþte gönlünü bir salih e
Olmuþ nurtopu gibi oðlun, Allah uzun ömürler vere Melih’e
Sen bakma hemen araya duvarlar sýrlar ören Mikail’e
Diyeceðim
Ama korkarým sonunda ben kaderin tokatýný yiyeceðim
Carpmýþ iþte sanada vicdansýz hayatta kahpe felek
Halbuki olmalýydýn sen þimdi beyazlar içinde bir melek
Beraberce el elle gülüþle cýðlýþla dilerken Rabbim den son dilek
Diyeceðim
Ama korkarým sonunda ben kaderin tokatýný yiyeceðim
Bu þiirim Ecem arkadaþýma bir hediyedir
Sonsuz saygý ve sevgilerimle
Mikail
Nürnberg, 21.05.2010
söz-yazý mikail, alias deli çocuk
e-mail: mikail32@gmx.de
msn: deli_cocuk32@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.