SENDEN GÖRÜP İŞİTEN VAR , EY GÖNÜL
yarsuad
SENDEN GÖRÜP İŞİTEN VAR , EY GÖNÜL
Gül kokladým, burcu, burcu kokuyor
Kývrýmý dudak, kadifesi yanak
Gâh salâvat, gahi tevhit okuyor
Ruhu ruhtan, yüzü fatiha-yý hak
Bezmi eleste seyri sefa sanki
Hak candýr, can enerjidir inanki
Ya adam ol, ya adam bul ey gönül
Adam âdem, âdem ölmez ey gönül
Güle sordum, efendini gördün mü?
Gül dedi: iyi kokla ondan iz taþýrým
Dedim ey gonca; hiç beni sordun mu?
Dedi: Leyla seveni Mevla bilir
Mevla arayanýný elbet bulur........
Kül baþýna , vaveyla duy, ey gönül
Kerem kapýsý sýrrý ‘Furkan’ ey gönül
yarsuadým bildiðim oldu yalan
Zaman elinde eriyen ömür talan
Bir hiçlik sermayem, elde ah..kalan
Teslim olmak zor þeymiþ, caným can
Ne hakkým, ne hak arayan, el aman
Senden görüp iþiten var ey gönül
Sen Bilmesen de o senle ey gönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.