KÖMÜR TOZLU ACI LOKMA
KÖMÜR TOZLU ACI LOKMA
Bu gece acýlarýmý yutkunuyorum
Kömür tozlarýyla karýþýk
Bu gece ekmek acý, su bulanýk bu gece
Kesildi içimde yanýp sönen en son ýþýk
Çekilsin komikler, kaybolsun pencerelerden
Bana ne dopdolu tencerelerden
Ben bu gece acýlarýmý yutkunuyorum
Namuslu insanlar ekmek peþinde
Ýndiler ta cehennemin dibine
Bir lokma afiyetti hayattan tüm beklentileri
Endiþeyi kanýksamýþlardý çoktan
Ama hesapta deðildi ölüp gitmek hiç yoktan
Baþ belasý, riskli maden iþinde
Namuslu insanlar ekmek peþinde
Nedir bu kader mi sönen ocaklar
Geriye kalanlar ne olacaklar
Yirmi sekiz þehit yatarken toprak altýnda
Sorumlular üstüne çekerken halý
Tüm hadise bir haberden ibaret mi olmalý
Halký sömürürken kapitalist alçaklar
Nedir bu kader mi sönen ocaklar
Günlerdir duadaydý kara yüzlü kardeþler
Analar, babalar, çocuklar, eþler
Ne yazýk ki kaderleri baþtan beri gülmemiþ
Kara yüzlü gönlü pak madencinin
Her gün helalleþip gidiyorlar iþlerine
Üstlerine yýðýlýrken tüneldeki kiriþler
Günlerdir duadaydý kara yüzlü kardeþler
Rabbim merhamet etsin maden þehitlerine
Yakýnlarýna dahi sabrý cemil dilerim
Bugün yüreðim buruk, bugün ben zor gülerim
Amenna inanmýþýz, inanmýþýz ölüm hak
Ülkemin yaþadýðý þu acizliðe bir bak
Fedakâr insanlardý yazýn lahitlerine
Rabbim merhamet etsin maden þehitlerine
Ýhsan POLAT 20.05.2010 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.