nu
Güllerime
Dön bana, benim olan benliðim
Yýllarca baþkasýnda unuttuðum
Unuttuðumun bile farkýna varamadýðým
Gelemedim kendime yýllardýr, dön bana
Dilimin döndüðünce yalanlama derdindeyim
Derdinden acýya, yalnýzlýða yoldaþlýk etmekteyim
En iyi dostum oldun, en sadýk yarenim
Acýsýnýn lezzetiyle avunduðum
Aranýrmýymýþ lezzet ve tat acýda
Aradým yýllardýr aradým kaybettiðimi
Yüreðimin yangýný, bebek yüzlülerim
Hicranýnýz hicranýmdýr, acýnýz acým
Anlarmýsýnýz siz ey musalla suratlýlar
Acýnýn nasýl bir haz verdiðini
Hazzýyla kývrandýran, güneþin doðuþunda
Ve batýþýnda bir yüreðin, ölürcesine her gün
Yoruldum aramaktan, benliðimin meyvelerini
Tadýný, lezzetini insan olabilme cüretini
Kýrýldýðýmý, kaybolduðumu, yokluklarýnda çiçeklerimin
Tohummuyum, toprakmý yoksa taþmý…Taþ dersiniz siz
Oysa yediðim ne balyoz darbesi, ne de kurþun
Nebulayým þimdi fezanýn derinliðinde
Darmadaðýn, kocaman ürkütücü bir toz bulutu
Sessiz ama hýnç dolu, heybetli bir yýldýrýma gebe
Üç gül ektim memleketime
Sonra susuz kaldým, susuzluklarýnda
Topraðýmý özledim, bana can veren
Topraðamý, suyamý, güllerimemi taþ kesileyim
Kaç kez kurban ettiniz kendinizi?
Hiç kestiniz mi göbeðinizi ellerinizle
Kahrolasý acýmasýz vicdansýz yüreðinizle
Ben mi? Ben taþým, yüreði olmaz taþlarýn
Uçurdum Þahinimi ellerimle
Gül ektiðim gül(l)er ektiðim her seferimde
Ben bensizliði seçtim benliðimin en derin köþesinde
Ýsmailim býçak altýnda hemde her gecemde, her gündüzümde
Hasretemi, zilletemi, hüznemi, kederemi
Solan güllerimin zehrinemi gömeyim yüreðimi
Þahinimin kanadýnda uçurdum kurbanýmý
Anlamýn anlamsýzlýðýnda sessizliðinde gecenin
Ne susturur beni artýk
Zindanmý, gurbetmi yoksa mezar taþýmý
Hangi iþkence ýzdýrap verir
Askýdan hiç inmeyen tutsaklýðýma
Bekliyorum þimdi tüm sessizliðimle
Minicik ellerinizin duasýnda
Yaðmurmu olayým, rahmetmi yoksa kurbanmý?
Her gece, her gece ölüyorum avuçlarýnýzda
Uçsuz bucaksýz denizlerin kýyýsýnda
Atýyorum kendimi yokluðunuza
Yaþýyormuyum, yatýþtýrabiliyormuyum?
Sakinleþirmi bu dev dalgalar hasretimin rüzgarýnda
Sakýn, sakýn ola anlamayýn beni
Yanarsýnýz, yok olursunuz özlem ateþimin harýnda
Ben mi? Dedim ya ben taþým
Kalmadý yanacak, yakýlacak bir yaným
Ne susturur beni artýk
Vuslatmý, cennetmi, en güzel nimetler mi
Kendimi sunuyorum, güllerimin uðruna
Ben cehennemi yakýyorum, kahrolasý avuçlarýmla.
Muhammed Nur Denek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.