Masal buya: yýlanla-tilki birbirlerine düþmandýrlar
Bir gün yýlan suya düþer;
Ýmdat çýðlýklarý bütün ormanda yankýlanýr.
Hayvanlardan hiç biri, koþmaz yýlana yardýma;
Sevinirler yýlandan kurtulduklarýna;
Buna en fazlada tilki sevinir,
Düþmanýmýn yok oluþunu seyredeyim der;
Sevinçle gider, nehrin kenarýna;
Seslenir yýlana, gür sesiyle:
_hey yýlan, bunca kötülük yaptýn;
Ufak bebeleri, zehirledin;
Herkesin aþýna aðu kattýn;
Bir gün ormaný yakmaya kalktýn;
Beni öldürmek için ne kalleþlikler yaptýn;
Dar etmiþtin bana koca dünyayý.
Bak iþte sen, ölüyorsun, ben seviniyorum;
Dünyanýn geniþliðini, yeni fark ediyorum.
Mutluyum, mutluyum.mutluyum.
Artýk gelecekten, bende umutluyum.
Yýlan bakar ki, post pahalý,
Baþlar tilkiye yalvarmaya:
_ben seni çok severdim arkadaþým,
Düþman ettiler birbirimize, bizi kardeþim;
Gel kurtar ne olur beni?
Ormanýn kralý yapayým seni.
Tilki bir anda gevþedi:
_gerçek mi söylediklerin dedi.
Yakalamýþtý, tilkinin zayýf yanýný,
Vaat etti, dünyanýn sultanlýðýný;
Baþý döndü tilkinin, attý kendini suya,
Gidip yýlaný sardý boynuna;
Bin bir zorlukla yanaþtýlar kýyýya;
Yýlan yine yaptý kalleþliðini;
Sýktý tilkinin boynunu, kesti iflahýný;
Þaþýrmýþtý tilki, korkuyla sordu:
_bu öfke, bu kin, neden ve niye?
Niyetlendin biliyorum, beni, öldürmeye;
Ne ola ki, bunun nedeni?
Bu mudur, seni kurtarmanýn bedeli?
Yýlan kahkahalar atarak, tilkiye döndü:
_hey benim, akýlsýz düþmaným;
Baþýný döndürdü, benim vaatlerim.
Düþünmedin kendinden baþka kimseyi,
Hak ettin sen, çoktan ölmeyi..
Tilki kullandý kurnazlýðýný:
_tamam kabul, yýlan kardeþ ben haksýzým;
Ölümü hak eden bir bahtsýzým.
Senden son bir dileðim var, ne olur kýrma;
Yüzünü son kez görmemi, ne olur çok görme;
Yýlan tamam der, kaldýrýr kafasýný,
Tilki koparýp atar, yerden yere yýlanýn kafasýný.
Tilki bir oh çeker ve þöyle der:
Bütün kalleþlerin sonu budur,
Düþman vaatlerine aldananlar aptaldýr;
Düþman düþmandýr!
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.