BOŞLUKTAYIM

Ben benden habersiz, düþünüyorum;
Nasýl diye.
Düþünüyorum, öylesine;
Gözlerim bomboþ.
Ah bir bilsem;
Usumdaki düþünceleri.

Hasretliðin ;
Neye olduðunu anlata bilsem.
Bir boþlukta;
Salýncak gibi, sallanýyorum.
Ýþte ben ve yüreðim;
Her kapý çalýþýnda ,
Koca bir duvar.
Karanlýklar içinde yüreðim;
Bom boþ...

Aydýnlýðýný arayan bir yalnýzým;
Sessiz karanlýklardayým.
Bulamýyorum aradýðýmý;
Arnavut kaldýrýmlardan ,
Dar sokaklarda dolaþmak.
Bilmediðim yüzleri görmek;
Dostla bir iki muhabbet,
Düðüm düðüm boðazýmda kalýyor.
Gelmiyor içimden.

Yalnýzlýklarýmý beni seviyor ;
Ben mi yalnýzlýðý,
Kýpýr kýpýr olan yüreðim mi?
Yaþlandý.
Yorgunum dostum yorgun;
Bir bilsen içimi,
Anlata bilsem yüreðimi.
Ýstedim ki..
Satýr satýr sana þiir yazayým.

Yüreðim donuyor;
Ne oluyor bu tene!
Yüreðim aðlýyor,
Yoruldum…
Anlatýlmaz sahalardayým;
Ýþte öylesine düþünüyorum,
Yüreðim boþ;
Boþ boþ düþünüyorum.

SONGÜL BOZKA ÖZGÜN
AÐLAYÜREÐÝM VE ZERREM
(ÞÝÝRÝMDE DÜZENLEMEYE YARDIMCI OLAN OSMAN BEYE SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMÝ SUNARIM)
20.05.2010 SAAT:19:10
Sosyal Medyada Paylaşın: