Hasretin garip yolcu, gönlüm ona bir hancý
Her seyyah hanýmýzda durdu geçti çaresiz
Yardan ayrý kalmýþým, yürek yakar bu sancý
Hançerin zehre banýp, vurdu geçti çaresiz
Gönlüm seni sevmenin, erdi bütün zevkine
Sevdan acý verdikçe, þevk katmýþým þevkine
Ferman verdin sýladan, yad ellere sevkine
Hasret doldu yüreðim, burdu geçti çaresiz
Matem düþtü sineme, derdi katmer eyledik
Merhametten mahrumuz, türlü çile peyledik
Boyun eðdik kadere, baþka naptýk neyledik
Kahpe felek bin tuzak, kurdu geçti çaresiz
Ruh bedene sýðmadý, dara düþtüm sýkýldým
Derde çare ararken, fersiz kaldým yýkýldým
Bir çift gözün hapsinde, zindanlara týkýldým
Vefa bilmez yar beni, sordu geçti çaresiz
Kimse bilmez derdimi, hep tenhada aðlarým
Yürek düþmüþ ateþe, köz üstünde daðlarým
Kahýrlandým yýllarca, geçti gençlik çaðlarým
Týkýr der ki bu hayat, yordu geçti çaresiz
Damarda kan kalmadý, sordu geçti çaresiz
20 / 05 /2010
Soma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.