MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

.........Bu Şehir Bu Gece Ölüm Kokuyor
NURTEN TARIM

.........Bu Şehir Bu Gece Ölüm Kokuyor



Bu þehir bu gece ölüm kokuyor
Varlýðýmý farketmedi beklemek
Esiyor vabalinden kaçar gibi
Kanýmda adýna saklanan rüzgar
Kirlendi aydýnlýðýn bayazýna astýðým mavi
Sokaðýn þakaðýna sýktým bir kurþun
Sorma bana anýlara takýlý aklý
Yaðmak istiyor yýldýzlar
Duygularýn intiharýna
Masumiyetini kaybeden sokaklar
Akrep kýskacý sarmalandý grilere

Nefs arenasýnda boðýþuyor
Engelli zihniyetler
Hakta hak solduruyor hýrs
Dokun ellerim
Varlýðýn farkedilmiyor bir lokmaya muhtaçsan
Duyarlýyým diyenlerin kýsýk bakýþlarý düþürür
Akþam güneþini beklemeyen karanlýklarlar
Tükenilmiþliðin vebalinden kaçar gibi görmez gözler
Adýna saklanýr künyede rüzgar
Suskunluðun güneþini bekler
Yalnýzlýða düþmüþ kimsesizliðin gölgesi


Bu gece suyun gölgesinde güneþ suskun
Aðlýyor sular içine kapanýk
Hayaller görünmesin diye mi gömüldü
Kara elmasa akarken can sularý
Güne gözler düþtü

Geceye gizlenmeye çalýþýyor
Dipte ýþýðý kýrýk yüzlerce genç
Dað çýðlýðýnda yangýn yüreklerde
Karadeniz çýrpýnýyor Zonguldak aðlýyor
Unutmalarýn utançlýðýnda
Yarýna manþet atýyor
Gerçeði aþýndýran yalan sözler

Kusurlar yataðýnda bu þehir ölüm kokuyor
Diklenmiþ hayata hesap soruyor
Ellerimde doðmamýþ cenin duygular
Bakýþ sokaklarýmda gözyaþýnda kývranýyor çocuklar
Sevdadan uzak elleri nasýrlý
Uykumu kovalýyor yaralý bir köpek
Uðuldamasý açlýða aðlamaklý

Gökte yanýk bir et kokusu
Isýnýn üç kuruþa bedenleri satýn alanlar
Size dert düþürmez
Adý Ahmet miþ Mehmet miþ
Feryat figanmýþ
Nasýlsa unutulacak dersiniz
Düþünme zamaný oda ne
Ne farkeder ki
Ýþletmen kaçakmýþ gaz kaçakmýþ
Binlerce size muhtaç aç varken
Vicdanýnýz su tutmaz sel olan gözyaþýndan
Siz aðlamayý bilir misiniz

Kýnýyorum sizi kýnýyorum
Kan düþerken
Çocuklarý yetim býrakan tedbirlere
Uzaya urgan atýlýrken bu kaçýncý
Bu kaçýncý havza çöküþler
Bu kaçýncý kömür tozuna bulaþtý kanlar
Bu kaçýncý ekmeðin aðlayýþlarý

Bu gece bu þehir ölüm kokuyor
Ölüm kokuyor hatalar
Rüzgar takýlýrken þehit soluðuna
Isýnmayacak soðuk odalar yetim ahýnda
Para pýrýltýsýnda da olsa baharýnýz
Gözlerinize çekilirken karanlýk perdesi
Karþýnýza dikilecek burnunu çeken bir çocuk
Ýstemeyecek verseniz de sevaplarý
Seyredecek sizleri
Kömürleþirken masum bakýþlarý

Gerçek çýplaklýðýna dönmedikçe bu þehir
Baharlarý giydirse de çiçek
Zaman soluðunda her an her gözyaþýnda
Topraðýn kanayan düþü düþecek güneþe
Sayfalarýn unutulmuþ sarýsýna dönse de
Kahkalar atýlsa da sokaklarda
Titretecek ruhlarýn yarým kalmýþlýðý
Ve sizler yattýkça
Bu gece ve her gece ölüm kokacak bu þehir

NURTEN TARIM
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.