SON YOLCULUK

Bir tabut çakarlar,alt yaný ince
Ve çukur kazarlar,hafif derince
Ne ayak direnir nede itiraz
Merhum kabre aðýr,aðýr inince


Toprakla buluþur,soðumuþ beden
Ýmam dua eder,cemaat...Amin
Bir medet umarken baþý kýbleden,
Ufkuna yönelir meçhul alemin.


Aðlamaklý sesler gelirde bazen,
Girmeyi düþünmez kimse yanýna
O canlý gözlerle ölüyü süzen,
Kimi çýkar,kimi çýkmaz yarýna. 1996
Sosyal Medyada Paylaşın:

er43 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÖKYÜZÜ UYKU(RÜYA) MANZARA (beyit) SONUNDA BEN ! BEKLER (Beyit) VE SON (Beyit) ASKER BİLMECE VEHİM 2 (beyit) SONUNDA (Beyit)