Kýz Komþu kýzý Bela ettin Bu aþk denen dermansýzý Baþýma Yokluðun içim de oldu bir sýzý Uðrar mýsýn bana, Hem de kalýrsýn beþ çayýna. Laflarýz senden, benden Senin yüzünden Mahrum kaldýðým sevgimden Benim yüzümden terk ettiðin mahallenden Ya da canlanýr anýlarým Seni satýr aralarýna saklarým Konuþuruz aþkýn kýrýlma anýný Tamamlarýz belki eksik kalan yanlarýný Sen yokken düþündüm Kandýrabilir miyim seni bir gülle Hesabýný yaptým tekrardan. El ele geçer miyiz yine, Arka sokaklardan. Ýmtina ediyorum kendimi Baþka gül koklamaktan Bitsin bu diyet. Komþu kýzý, Sanadýr bu deli dolu samimiyet. Haydi! Yine eskisi gibi, Þahit olsun aþkýmýza kýz kulesi…
18.05.2010 Orhan OYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.