OMUZ...

Bazen...

Savunduðun deðerlere 
Tek baþýna durmaktý...
Çaresiz kaldýðýn anlarda
Avazýn yettiði kadar baðýrmaktý...
Sevdiðine kýyamayýp 
Onu koruyup kollamaktý...
Yýllara meydan okuyup 
Aþkýn þarabýnýn mahzeni olmaktý...
Sevgi dolu yüreðin 
Sabrýnýn sýnýrlarýný zorlamaktý...
Yoruldum yeter artýk  dediðinde
Hýrpalandýðýnýn farkýna varýlmaksýzýn 
Sen güçlüsün yýkýlmazsýn
Kale gibisin dayanýrsýn dendiðinde .... 


Zorlandýðým..!
   
Gölgesine baþýmý  sokacak
Adý saný bilinmeyen
Esamesi okunmayan
Dað yamacý eteðinde...
 
Soluklanmak..?

Zorunlu olduðunda
Vadiler arasýnda... 
Gökyüzünün mavisinde
Yýldýzlarýn  ortasýnda...   
Geri dönüþü olmayan 
Issýz  bir yol bitiminde...
 
Sýðýndýðým..! 

Benzi  sararmýþ
Yaðmurlara  yakalandýðýmda...
Susuz kalýp, çöllerde
Yangýnlarda kavrulduðumda...
Yerli yersiz zamanlarda  
Mevsimsiz üþümelerde...
Dünü kaybolmuþ 
Yarýný korkularýna gebe
Hayat yokuþunda...
Güven duyduðum 
Çýkmaz sokak baþlarýnda...
  
Umudum olduðunda
Baþýmýn dumanlý sevdasýna
Gözlerimin kararmýþ ufkunda... 

Yaslandýðým..!

Çaresiz kaldýðýmda
Gün batýmý ertesinde  
Ardý sýra geçen günlerin
Kapkaranlýk diplerinde...
Vebali boynunda asýlý   
Basamaðý olmayan...
 
Desteðimsin...


Sevgi Batbay Özçelik
Sosyal Medyada Paylaşın: