Yaşam Koçu
Durdu düþündü özgür irade
Bir yol bulmadý çýkmadý çare
Her taraf bir yön ki bulunmaz hedef
Öyle bir kavþak ki koca düðüm
Girmek kolay ama çýkmak hiç mümkün.
Nefsine danýþtý dedi ey caným
Söylerim ama nedir asýl dermaným.
Keyfini sürüpde gitmek var idi
Þu üçgünlük yalan dünya deðil mi?
Evet belkide haklýydý nefs kendince
Fakat herkes böyle bir yol tutsa acep
Karýncayla Aðustos böceði misal
Yazýn çalan eller, kýþýn oynarlar.
Olmaz ki böyle bir rehber kiþiye
Vazgeçip yürüdü kendi haliyle
Artýk gitmeli kendi aklý gönlüyle
Þahsiyeti inþa etmeli bildiðince.
Bilmedi genede arandý durdu
Bir yol gösterecek kiþiydi belki
Eline yapýþtý býrakmaz artýk
Yaþamdan bir örnek veren kiþiye
Taktiði düzeni kaptý da kendi
Kendince yaþamýn en bilgesiydi.
Hiç düþünmeden nasýl geldiði
Bilseydi her insan kendini idare eder
Akýl denen rehber kalp ile gider
Ýnancý saðlam olan beridir
Koçlarýn en koçu özden biridir.
Býrakýn zamane bilir kiþiyi
Onlarýn yaptýðý saçma bir iþtir
Bilseydi kendini gitmezdi herhal
Doðruyu yalnýþý görürdü derhal.
Ýnsan tecrübesi durur önünde
Kat kat olmuþ bilerce güzel nasihat
En baþta yol gösteren rehberin
Kur’aný Kerim’in vardýr önünde
Yaþanmýþ bir öðüt Resül gününde.
Neden böylesi koçlar var olur
insan þaþar kalýr aklý durmaz yerinde
Kiþi saplanýr kalýrsa taassup zifrine
Gerçeðin rehberi bulunmaz olur
Hakikat kiþiye uzak görünür.
Bazen insan kör olur hakikat güneþine
Bilip dururken gerçeði, hala þeytan hilesinde
Ne zaman boþ kalýp gider geriye
Kendini karalar durmaz böylece
Hakký hakikatý görmez kendinde
Küçük konserve hayatlar bizim
Artýk çekirdek bile deðil aile
Bölündü komþusu uzak bir yerde
Bilgeler kayboldu bilinmez artýk
Nasihat edecek dostlar yok yazýk
Ne diyelim son söz olarak yine
Zavallý nasýl bulmak istiyor hayatý bilse
Bu kadar zavallý olmuþ fýtrata
Zalim olaný görüp koþar da
Hak olan gerçeði bilinmez yerde.
(Mayýs 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.