Bana seni soranlara "aþk" dedim, en koyu kýrmýzýsýndan... Bana seni soranlara "yagmur" dedim , tufandan sonra ki huzur.... Bana seni soranlara "yarýným" dedim, dokunuþu þefkati masumca mýþýl mýþýl uyurken koynunda. Seni sevmenin en sarhoþ eden yaný nedir biliyor musun yar? Parmaklarýn dahi deðmeden saçlarýmýn teline, yüreðimi terleten ateþini taa içimde hissetmek. Ama yoksun! Gözlerim mühürlü... Düþlerim çamur icinde... Bedenim buzul çaðýný yaþýyor... Kadere ve hasrete inat sen oluyorum her gece, sen olmanýn heyecanýyla kavrulan bir çift yürek oluyor avuçlarýmda. Çýkar beni listenden, azad et ayrýlýk! Kurak gözlerim düþüyor yine gecenin payýna, oysa ki adý "kýrmýzý" olan gül tenli mis kokulu þiirler yazmýþtým sana.... Yanaklarýmdan sýzan ýslaklýða aldanma sakýn, söz verdim sana aðlamayacaðým, Sadece aþk kaçtý gözlerime...
Mehlika AsilTürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.AsilTürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.