YALNIZLIK LİMANI
bir esinti yaladý yanaðýmý,
sað yanýmdan sol yanýma.
aldý götürdü beraberinde dünden ne kaldýysa geriye
Hafifledim,
ne bir eksik kaldým, ne bir fazla
Yürürken farkýnda olmadan farklýlýklarýn;
dalga sesleri med-cezir,
bir gelip bir gitti kulak zarýmýn orta yerinden
Sonra, farkýna vardým yalnýz olmadýðýmýn
garip bir karartý iliþti göz bebeklerime
aldý yalnýzlýðýmýn içinden
Týpký benim gibi tek baþýna kalmýþ,
köþesinde yýllarýn zulmü ile köhnemiþti,
Çapkýn dalga sesleri ile flört etmekteydi sessiiiiz sessiz.
O da ne! Bir bacaðý eksik,
“Belli ki meydan okumakta hala yaþama “
Ben “Merhaba” dedim ama
O Duydu mu bilmem?
Yaren olmak istedim nedense
bir kalp alýþý kadar sokuldum usulllllca kenarýna
önce yüz vermedi, eðildi diðer tarafýna.
Dost olduðumu göstermek istedim,
Sýkýþtýrdým yüreðimi o aksayan tarafýna.
Gülümsedi!
Önce o, sonra ben,
gülüþtük sonrasýnda.
Misafirler çoðalmaya baþladý gülüþme seslerine.
Yalnýzlýklar son mu buluyordu ne?
Önce geldiler;
çocukluðumda yalnýzlýðýma eþlik eden martýlar,
sonra bir karýnca
Ortak oldular üççeyreði tükenmiþ simit kýrýntýlarýma.
ve bir uðurböceði.
ne iþi vardý bilmem!
ne bir çiçek var etrafýmda ne bir çimen
Bir þey diyebilir miydim!
“Git!” Diyebilir miydim?
Ah! Uðurböceðim Ah!
önce kýrmýzýsýna daldým bedeninin
sonra siyahýna puaaaaaan puan.
Belli ki o da sýkýlmýþ,
atmýþtý kendisini yalnýzlýk limanýna
Aldýrmadan âlemin kahrolasý dumanýna
Paylaþtýk, paylaþmak adýna ne varsa.
Gün batýmýna doðru uðurladýk misafirlerimizi
Yine kaldýk o meçhul gölge ile baþ baþa
Ah! Tahta sýram, ah!
Köhnemiþ mahzun bank’ým
Söz veriyorum sana.
Yeniden geleceðime yalnýzlýk limanýna
Yine sýkýþtýracaðým yüreðimi o aksayan yanýna.
Önce o baktý bana,
sonra dönüp ben ona.
Peki! Hüzün erdi mi sona
Ýstemeyerek de olsa,
veda ettim yalnýzlýk limanýna
Cemil YILDIZ
15.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.